Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Τα βότανα του Ιπποκράτη στην γυναικολογία.

Ο Ιπποκράτης περιγράφει μια σειρά νόσων -όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας- με τρόπο ταυτίζετε   πολύ με τη σημερινή νοσολογία.
Στο «Περί Γυναικείων, το πρώτον» αναφέρει χαρακτηριστικά ότι μία χρόνια εξέλκωση του τραχήλου της μήτρας μπορεί να εξελιχθεί σε καρκίνο.
Παρατηρεί, δε, ότι η χρόνια παρέκκλιση της μήτρας προκαλεί επίσχεση των έμμηνων, διόγκωση των μαστών και μικρούς όγκους.
Ο Γαληνός εφάρμοσε τις αρχές του Ιπποκράτη, προχωρώντας και σε αφαίρεση του όγκου.

Οι γνώσεις σε σχέση με τη διάγνωση, συμπληρώνονται από μια σειρά θεραπευτικών παρεμβάσεων, με βότανα, τα οποία αποτελούσαν τα φάρμακα της αρχαιότητας.

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Βότανα και μπαχαρικά.

Φαινόμενο των άκρων ο άνθρωπος, έχει την τάση από την πολυφαρμακία να πέσει με τα μούτρα στα βότανα ή το αντίθετο, από δεξιά να πάει αριστερά, από επιστήθιος φίλος να γίνει άσπονδος εχθρός και άλλα τέτοια πολλά.
Πως θα μπορούσε λοιπόν τα βότανα να εξαιρεθούν από αυτόν τον κανόνα ?
Αυτό το αναφέρω γιατί παρατηρείται το τελευταίο διάστημα μια τάση από πολλούς και έχοντας αγνές προθέσεις δεν αντιλέγω, να υπερβάλουν σε εγκληματικό βαθμό για τα ευεργετήματα της φύσης και μάλιστα σε σοβαρά θέματα όπως είναι η υγεία.
Θέλοντας σήμερα να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου στο κεφάλαιο των βοτάνων και μπαχαρικών, θα ανατρέξω στο βάθος του περασμένου αιώνα, εκεί που τουλάχιστον στις αρχές του, οι συνάδελφοι μου φαρμακοποιοί με το γουδί τους κατασκεύαζαν πλήθος θεραπευτικών ιδιοσκευασμάτων.

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Τσάι Βουνού



Σιδερίτης: Οι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν ότι είχε την ιδιότητα να θεραπεύει πληγές από σιδερένια αντικείμενα. Άλλη άποψη είναι ότι τα δόντια του κάλυκα έχουν σχήμα λόγχης. Η πιο σύγχρονη άποψη αναφέρει ότι το όνομα οφείλεται στη μεγάλη (σχετικά)περιεκτικότητα του φυτού σε σίδηρο.
Στην Ελλάδα έχουν αναφερθεί 13 είδη σιδερίτη που αυτοφύονται σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 1000 μέτρων. Ευεργετικό για τα αιμοφόρα αγγεία και την καρδιά εξαιτίας των φλαβονοειδών που περιέχει.
• Τονωτικό
• Ευστόμαχο
• Διουρητικό
• Ήπιο υπνωτικό






Λουίζα




Τα ξηρά φύλλα χρησιμοποιούνται στη παρασκευή αρωματικών αφεψημάτων, στα οποία προσδίδονται ηρεμιστικές και ευστόμαχες ιδιότητες. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία. Χρησιμοποιείται και ως καλλωπιστικό. Τα αποξηραμένα φύλλα της λουίζας χρησιμοποιούνται για την παρασκευή χαλαρωτικών «τσαγιών» (κυρίως στη Γαλλία) και πολλές φορές συμπεριλαμβάνονται στο κοινό τσάι
• Αναφέρεται ότι έχει αντιπυρετικές, ηρεμιστικές ιδιότητες, ενώ χρησιμοποιείται για
νευρικές διαταραχές, κρύωμα, πυρετό.
• Τέλος χρησιμοποιείται για προβλήματα του πεπτικού, όπως η δυσπεψία, η διάρροια και ο κολικός.
Δοσολογία
1‐2 γρ. αποξηραμένου βότανου χρησιμοποιούνται για την παρασκευή «τσαγιού» που μπορεί να λαμβάνεται 3 φορές τη μέρα. Η φαρμακευτική του δράση οφείλεται στα φλαβονοειδή. Ωστόσο πρέπει να γίνει περαιτέρω έρευνα για να επιβεβαιωθούν οι φαρμακευτικές ιδιότητες του βοτάνου .

Μελισσόχορτο



   
Το αφέψημά του χρησιμοποιείται κατά των ιλίγγων και των ρευματισμών.Είναι σπασμολυτικό,χωνευτικό,ανακουφίζει τον τυμπανισμό και ενισχύει την μνήμη.Κατευνάζει τις νευρικές διαταραχές και τις διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος.Είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή,φαινολικά οξέακαι άλλες ενώσεις οι οποίες είναι υπεύθυνες για την καταπολέμηση του έρπητα και για τις δράσεις ρυθμίσεως του θυροειδούς.

Φασκόμηλο





    Πρόκειται για ένα φυτό που συνδέεται με τη μακροβιότητα.Ως αφέψημα και έγχυμα είναι αντιφλεγμονώδες,αντιβηχικό και αντισηπτικό.Επιταχύνει τη κυκλοφορία του αίματος και ελαττώνει την εφίδρωση,ενώ θεωρείται διουρητικό και αποχρεμπτικό.Μειώνει τις εξάψεις,βοηθάει άτομα που βρίσκονται σε ανάρρωση και συμβάλει στη προσαρμογή του σώματος σε ορμονικές αλλαγές.Επιπλέον, έχει αντιμικροβιακές και στυπτικές ιδιότητες.Το έγχυμα χρησιμοποιείται εξωτερικά σε φλεγμονές των βλεννογόνων και εσωτερικά στη δυσπεψία.Είναι ιδανικό για γαργάρες και στοματικές πλύσεις
    ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ:Ημερήσια δόση :  4-6γρ φυτού, 0,1-0,3 γρ. αιθερίου ελαίου ,1,5-3 γρ. υγρού εκχυλίσματος.
    ΠΡΟΣΟΧΗ : Αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια της κύησης, του θηλασμού (μειώνει την παραγωγή γάλακτος), σε υπερτασικούς και σε άτομα με νεφρική ανεπάρκεια. Περιέχει και μία κετόνη που θα μπορούσε να αποδειχθεί τοξική σε μεγάλες δόσεις. Αυτό εξηγεί γιατί τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται σαν αρωματικό, ποτέ όμως σαν σαλάτα (που θα απαιτούσε πολύ μεγαλύτερες μεγαλύτερες ποσότητες).

Το όνειρο της Μίνθης



                                            Μίγμα τσαγιού από το κτήμα Γαίοσμο

Ύδωρ Μελίσσης

                                               
                                                    Μίγμα τσαγιού από το κτήμα Γαίοσμο